Tweet
natuurkunde is prachtig.
De theorie achter het linearray werd in 1690 (!) al beschreven door Christiaan Huygens, die daar spontaan slaande ruzie over kreeg met ene Newton.
We weten allemaal dat de enige line-driver ( de Ribbon) uit de philips-stal komt, en door oa SA (en later Alcons) erg goed ingezet is. We hebben alleen een probleempje, : de ribben gaat niet zo erg hard. De compressiedriver gaat iets harder...
Dus moeten we een manier bedenken om dat 4" membraan op te delen in erg kleine stukjes. Sommigen doen dat door een wave-shaper te nemen, waar de middelste axiale kanalen wat langer worden gemaakt, en de buitenste kanalen wat korter, zodat alle afstanden tot het membraan weer evenlang zijn, en er dus een line wordt geemuleerd.
Anderen nemen een soort wokkel, waarmee het membraan opgedeeld wordt in 4 partjes, en die worden alle 4 tegelijk naar buiten gebracht in een rechte line.
Terug naar Huygens : licht als golfverschijnsel, de lijn van coherente trillingsbronnen : als de onderlinge afstand van die nieuwe uittreed-openingen nou maar kleiner is dan de bijbehorende golflengte van de frequentie die je wilt doorgeven ontstaat er een nieuw golffront. Sommige fabrikanten gaan uit van 1/2 lambda, waar de uit-koppeling 0 wordt, anderen van 1/3 lambda, waar de versterking al 3 dB is.
Lekker belangrijk : boven de 15K hoor je het toch niet meer.
In diezelfde publicatie van Huygens ( licht als golfverschijnsel uit 1690) wordt ook de voortplantingssnelheid van golven in verschillende media behandeld, de brekingsindex van bijv. licht in een prisma, en de speerpunt van de indiaan die staat te vissen onder water komt daarin voor.
Zou er temperatuur en vocht aan de lucht worden toegevoegd dan ontstaat er een nieuw massagetal voor een kuub lucht. Niks nieuws : op de massaflowmeter die we hier voor lucht gebruiken kun je de temperatuur voor lucht van 0 graden naar 25 graden Celsius zetten, en dat scheelt 7 (!!) % in je uitlezing. Oftewel 24 m/s op je 340 m/s waar je mee rekende.
vocht : nog veel spannender : een kubieke meter lucht weegt 1293 gram.
lucht , verzadigd met waterdamp kan 1100 gram water bevatten bij 20 gradenC : een toename van bijna 100%, dus. Bij warmere lucht wordt dit zelfs nog meer.
(okay, absolute en relatieve luchtvochtigheid zijn niet echt de dingen waar de dames en heren geluidstechnici zich mee bezig houden.)
Het enige dat ik me bij wegwaaiend geluid kan voorstellen is dat er boven het publiek ineens koudere lucht, met minder waterdamp komt te hangen, waardoor de soortelijke massa van je aanwezige lucht drastisch verandert, dus je voortplantingssnelheid verandert, en er dus compleet opnieuw getimed moet worden. Afgezien van wat Bernoulli-effecten geloof ik dus niet in wegwaaiend geluid, maar meer in een drastische samenstellingsverandering.
Vandaar ook dat ik alle kasten in de line afzonderlijk wil aansturen. Kun je de voortplantingssnelheid in lucht ( de geluidssnelheid) in 1x aanpassen, en klaar is Klara.
De theorie achter het linearray werd in 1690 (!) al beschreven door Christiaan Huygens, die daar spontaan slaande ruzie over kreeg met ene Newton.
We weten allemaal dat de enige line-driver ( de Ribbon) uit de philips-stal komt, en door oa SA (en later Alcons) erg goed ingezet is. We hebben alleen een probleempje, : de ribben gaat niet zo erg hard. De compressiedriver gaat iets harder...
Dus moeten we een manier bedenken om dat 4" membraan op te delen in erg kleine stukjes. Sommigen doen dat door een wave-shaper te nemen, waar de middelste axiale kanalen wat langer worden gemaakt, en de buitenste kanalen wat korter, zodat alle afstanden tot het membraan weer evenlang zijn, en er dus een line wordt geemuleerd.
Anderen nemen een soort wokkel, waarmee het membraan opgedeeld wordt in 4 partjes, en die worden alle 4 tegelijk naar buiten gebracht in een rechte line.
Terug naar Huygens : licht als golfverschijnsel, de lijn van coherente trillingsbronnen : als de onderlinge afstand van die nieuwe uittreed-openingen nou maar kleiner is dan de bijbehorende golflengte van de frequentie die je wilt doorgeven ontstaat er een nieuw golffront. Sommige fabrikanten gaan uit van 1/2 lambda, waar de uit-koppeling 0 wordt, anderen van 1/3 lambda, waar de versterking al 3 dB is.
Lekker belangrijk : boven de 15K hoor je het toch niet meer.
In diezelfde publicatie van Huygens ( licht als golfverschijnsel uit 1690) wordt ook de voortplantingssnelheid van golven in verschillende media behandeld, de brekingsindex van bijv. licht in een prisma, en de speerpunt van de indiaan die staat te vissen onder water komt daarin voor.
Zou er temperatuur en vocht aan de lucht worden toegevoegd dan ontstaat er een nieuw massagetal voor een kuub lucht. Niks nieuws : op de massaflowmeter die we hier voor lucht gebruiken kun je de temperatuur voor lucht van 0 graden naar 25 graden Celsius zetten, en dat scheelt 7 (!!) % in je uitlezing. Oftewel 24 m/s op je 340 m/s waar je mee rekende.
vocht : nog veel spannender : een kubieke meter lucht weegt 1293 gram.
lucht , verzadigd met waterdamp kan 1100 gram water bevatten bij 20 gradenC : een toename van bijna 100%, dus. Bij warmere lucht wordt dit zelfs nog meer.
(okay, absolute en relatieve luchtvochtigheid zijn niet echt de dingen waar de dames en heren geluidstechnici zich mee bezig houden.)
Het enige dat ik me bij wegwaaiend geluid kan voorstellen is dat er boven het publiek ineens koudere lucht, met minder waterdamp komt te hangen, waardoor de soortelijke massa van je aanwezige lucht drastisch verandert, dus je voortplantingssnelheid verandert, en er dus compleet opnieuw getimed moet worden. Afgezien van wat Bernoulli-effecten geloof ik dus niet in wegwaaiend geluid, maar meer in een drastische samenstellingsverandering.
Vandaar ook dat ik alle kasten in de line afzonderlijk wil aansturen. Kun je de voortplantingssnelheid in lucht ( de geluidssnelheid) in 1x aanpassen, en klaar is Klara.
Comment