Zojuist lees ik een artikel op internet, een recensie over een nieuwe speakerset van Magnat. De man laat een cd-tje afspelen over deze speakers en spreekt over de blazersectie die bij hun uithalen zo heerlijk tot hun recht komen bij deze speakers, omdat ze nog zoveel vermogen over hebben...
Nou heb ik de ervaring dat muziek op de meeste cd's zo platgecomprimeerd is dat echte uithalen of luidere secties direct in de kiem gesmoord worden.
Natuurlijk is enige compressie wel op zijn plaats om een dynamisch geheel nog op een digitaal schijfje te krijgen zonder oversturing.
Maar het lijkt mode alle dynamiek uit de muziek te halen, om alles maar zo hard mogelijk weer te kunnen geven.
Een ervaren studio-eigenaar uit Apeldoorn beschrijft het zelfs op zijn internet site, hij schijnt een echte compressor-fanaat te zijn.
Bij de opname wordt de c-l voor het eerst ingezet, is wat voor te zeggen om oversturing bij echte uithalen enigszins te voorkomen.
Vervolgens bij het mixen wordt de c-l ingezet, het totaal bij de eindmix nog een keer door de c-l en het liefst bij het masteren nog even 1 keer, om de laatste piekjes eruit te krijgen. Beredenering: zo kan het gemiddelde geluidsniveau nog een paar dBtjes hoger, zodat het bij een radio-uitzending zeker niet zachter klinkt dan de rest, voorbijgaande aan het feit dat de meeste radio-uitzendingen zowiezo al platgecomprimeerd worden. Zijn we hier nog bezig muziek zo mooi en eerlijk mogelijk vast te leggen of met een poging de speakers op te blazen?
Motto: probeer het eens met wat minder compressie, wat gaat er dan voor een wereld open. Dynamiek is geen vies woord!
Nou heb ik de ervaring dat muziek op de meeste cd's zo platgecomprimeerd is dat echte uithalen of luidere secties direct in de kiem gesmoord worden.
Natuurlijk is enige compressie wel op zijn plaats om een dynamisch geheel nog op een digitaal schijfje te krijgen zonder oversturing.
Maar het lijkt mode alle dynamiek uit de muziek te halen, om alles maar zo hard mogelijk weer te kunnen geven.
Een ervaren studio-eigenaar uit Apeldoorn beschrijft het zelfs op zijn internet site, hij schijnt een echte compressor-fanaat te zijn.
Bij de opname wordt de c-l voor het eerst ingezet, is wat voor te zeggen om oversturing bij echte uithalen enigszins te voorkomen.
Vervolgens bij het mixen wordt de c-l ingezet, het totaal bij de eindmix nog een keer door de c-l en het liefst bij het masteren nog even 1 keer, om de laatste piekjes eruit te krijgen. Beredenering: zo kan het gemiddelde geluidsniveau nog een paar dBtjes hoger, zodat het bij een radio-uitzending zeker niet zachter klinkt dan de rest, voorbijgaande aan het feit dat de meeste radio-uitzendingen zowiezo al platgecomprimeerd worden. Zijn we hier nog bezig muziek zo mooi en eerlijk mogelijk vast te leggen of met een poging de speakers op te blazen?
Motto: probeer het eens met wat minder compressie, wat gaat er dan voor een wereld open. Dynamiek is geen vies woord!
Comment