Review: Soundcraft Si Compact vs Allen & Heath GLD80

[renevanh]

Voor een poppodium waar ik als vrijwilliger werk wordt gekeken of een digitale monitortafel een optie is en zo ja: welke tafel dan de beste koop zou zijn. Naast budget moet er rekening gehouden worden met het feit dat er grotendeels met vrijwillige technici gewerkt wordt waarbij lang niet alle technici structureel als geluidstechnicus werken. Daarnaast komen er mensen binnen die nog geen kennis hebben van geluidstechniek maar dit graag willen leren. Die lessen beginnen op de monitorpositie waarbij de mengtafel toegankelijk genoeg moet zijn voor nieuwe technici.
In de race voor nieuwe monitortafel zijn de Soundcraft Si Compact en de Allen & Heath GLD80. Beide zijn inmiddels op demo geweest en worden hier onder uitgebreid besproken.
Om een indicatie te geven waar men vandaan komt: na jaren een Soundcraft K2 gebruikt te hebben staat er nu een GB4 (24 kanaals) mengtafel op monitors die verre van ideaal is.

[renevanh]

Soundcraft Si Compact

De Soundcraft Si Compact is de budgetserie digitale mixers van Soundcraft, maar daarom zeker geen slecht product. De Si Compact is voorzien van (in dit geval) 24 inputs achterop de tafel, 16 outputs (vrij te configureren als main, aux, matrix of bus output) , 44 faders op 2 layers, een gain/pan/hpf toewijsbare rotary per kanaal, 24 inputkanalen, 4 stereokanalen, 4 stereo Lexicon FX units met aparte FX send bussen, uitgebreide channelstrip per kanaal (inclusief HPF, gate, 4 bands parametrische EQ, compressor, LR of mono toewijzing en delay) en PEQ, GEQ, compressor en delay op elke output. Verder is de Si Compact voorzien van 4 mutegroepen, 4 matrixen en een full color touchscreen.
Tijdens het testen van de Si Compact is gebruik gemaakt van V2 van de software.

Hardware:
De tafel zelf ziet er solide uit, maar al bij de eerste aanraking is duidelijk te voelen dat de rotaries (zowel van de channel strip als boven de faders) best fragiel aanvoelen. De enige rotary die een meer solide indruk maakt is de push/turn rotary naast het scherm. Dit scherm is overigens best wel klein. Er gebeurd niet heel veel in het scherm, maar wanneer er shows opgeslagen moeten worden of cuelists aangepast is het niet eenvoudige om exact en snel te werken, zeker niet voor mensen met wat dikkere vingers. Het scherm is daarnaast ook niet aanraakgevoelig maar drukgevoelig, wat zowel nauwkeurigheid als snelheid nadelig beïnvloed. De designkeuze die hier gemaakt is kan ik niet helemaal volgen. De ruimte links van de channel strip is namelijk erg groot en erg leeg (maar net te klein om je priklijst of stageplot op A4 neer te leggen). Volgens de brochure is dit de ideale plek om je iPad (voor remote control over HiQnet) neer te leggen, maar zelfs daar is het dan weer net te klein voor. Een groter scherm was goed mogelijk geweest door deze lege ruimte weg te laten. Verder is er nog een BNC connector voor een desklight. Waarom Soundcraft hier voor een enorm verouderde en achterhaalde connector kiest is niet te begrijpen, maar als dat dan zo nodig moet dan zou het handig zijn op z’n minst een desklight mee te leveren.
Elk kanaal is voorzien van een ON (geen Mute) knop, SEL knop en Solo (PFL) knop. Ook hier is fragiel een goede beschrijving. De knoppen zijn uitgevoerd als tiptoetsen, maar de vraag is hoelang ze het volhouden wanneer ze week in week uit als drukknoppen behandeld worden.
De bus knoppen daarin tegen zijn niet uitgevoerd als tiptoetsen en kunnen zo te voelen wel een tikje hebben. Dit maakt de kans op een lange levensduur van de tiptoetsen echter wel meteen aanzienlijk kleiner, want ‘in the heat of the moment’ zal een technicus niet altijd even goed doorhebben of hij nou een tiptoets of druktoets onder de vingers heeft.
De gemotoriseerde faders van de Si Compact voelen eveneens een beetje fragiel en zijn redelijk onnauwkeurig. Dat is mooi te zien wanneer 2 faders gelinkt zijn. Een van de faders snel helemaal dichttrekken wil nog wel eens resulteren in het ietsje blijven openstaan van fader 2.
Wat qua faders ook opvalt is de designkeuze van het frame. De 24 kanaals versie heeft 2 layers van elk 22 faders, dus 44 faders beschikbaar. Met een maximaal aantal inputs van 32 en 4 stereokanalen zijn 36 faders nodig. Het gevolg is dat er op de 2^de layer 8 faders zijn die nooit gebruikt worden. Ze zijn ook niet instelbaar als DCA of master voor een van de bussen. Sterker nog: je kan er helemaal niks mee. Het enige moment dat ze gebruikt worden is bij gebruik van de GEQ, maar aangezien die slechts de helft van de faders per layer gebruikt had het frame smaller kunnen zijn. Toekomstige uitbreiding van het aantal kanalen (mits de mixer daar genoeg rekenkracht voor heeft) zou een overweging kunnen zijn, maar dat dwingt alle gebruikers (ook die van de 32 kanaals variant) tot het aanschaffen van een externe stagebox of Madi kaart om de tafel volledig te benutten.
De achterzijde van de tafel is voorzien van horizontale rijen inputs en outputs, uitgevoerd met solide XLR en Jack chassisdelen. Ook is een AES/EBU, HiQnet en Midi voorzien. Optioneel zijn inputkaarten voor Madi, AES/EBU, CobraNet en Aviom verkrijgbaar.
Tenslotte de pre-amps. In de Si Compact zitten – net als in de Si en Vi tafels en vele analoge tafels van Soundcraft – GB30 pre-amps. Daar hoeft weinig over gezegd te worden, die klinken prima.

[renevanh]

Software:
De kern van elke digitale tafel – en dus ook de Si Compact – ligt in de software. Ook voor de Si Compact telt dat hier de tafel gemaakt wordt. Helaas laat Soundcraft daar, ook in V2 van de software, nog wat steken vallen.

De menu’s van de Si Compact zijn structureel vormgegeven maar in veel gevallen helaas vrij beperkt. Veel instellingen die men in eerste instantie op een digitale mengtafel graag zou kunnen kiezen zijn (nog) niet aanwezig. Een mooi voorbeelden is de ‘auto cancel’ functie voor PFL/AFL. Deze is te vinden op bijna elke analoge en digitale mixer, maar in de Si Compact ontbreekt elk spoor. Het gedrag van de PFL/AFL is sowieso interessant op de Si Compact. Wanneer één inputkanaal afgeluisterd wordt met de SOLO knop werkt dit gewoon als PFL. Drukt men echter 2 solo knoppen in, dan veranderd de afluistering direct naar AFL. Even afluisteren hoe je galmpje klinkt in relatie tot je vocaal kan dus alleen AFL, iets wat mijns inzien onwenselijk is. De keuze is te begrijpen (je wilt bij meerdere kanalen meestal de onderlinge balans horen, dus AFL), maar ook kortzichtig. Dit vereist simpelweg een mogelijkheid tot een voorkeursinstelling, iets wat de Si Compact ook op dit gebied niet mogelijk maakt.
Wanneer gewerkt wordt op de main mix layer van de Si Compact voelt dit natuurlijk aan. Het werkt bij wijze van spreken als een analoge tafel, behalve dat je de kanalen even moet selecteren en eventueel ‘aan’ zetten. Wat opvalt bij het draaien aan de dynamics sectie is dat het scherm even kort (en eigenlijk overbodig) weergeeft wat er gedaan wordt ,maar dit blijft erg kort in beeld. Draaien aan de EQ toont echter niet de EQ curve, die is alleen te vinden door in het hoofdmenu naar ‘EQ’ te gaan.
De instellingen van de dynamics zijn overigens niet traploos. Vooral met gates en compressors is het vaak zoeken naar de exact goede instelling wat op de Si Compact soms lastig is aangezien bijvoorbeeld de releastijd in stappen van 40ms gaat.
De rotaries boven de faders zijn doormiddel van een 3-tal tiptoetsen toewijsbaar als Gain, Pan of HPF.
Naast elke fader is te zien wat de inputgain van het kanaal is, of de gate open of dicht is (wanneer ingeschakeld) en in hoeverre de compressor zijn werk doet.
De Si Compact heeft een vast kleurenpallet voor de faders. Op zich is dit wanneer men in de main mix bezig is of de tafel als FOH mixer gebruikt een goed werkend systeem. Inputs zijn lichtblauw, stereokanalen donkerblauw, pre-fader sends zijn oranje, post-fader sends zijn groen en linked faders zijn wit. Er zijn ook nog rode faders wanneer met de faders als bediening voor een GEQ gebruikt.
Helaas heeft deze manier van kleurcodering nadelen, wat vooral in de prioriteit van de kleurcoderingen naar voren komt. Zo gaat het groen van post-fader send boven alle andere kleuren. Het gevolg is, wanneer men een bus kiest en dus sends-on-fader activeert, alle faders groen kleuren. Er is niet meer te zien welke faders gelinkt zijn of welke faders de stereo kanalen voorstellen. Door het gemis van namen boven de faders (zoals vele mixers dat kennen in de vorm van een klein LCD display per fader) raakt men compleet gedesoriënteerd. Ook voor simpele bands is het dus bij voorbaat noodzakelijk de kanalen altijd te kunnen identificeren. Met andere worden: toch weer tape op de mixer om de kanalen herkenbaar te maken. Veel plaats voor tape waarop leesbaar geschreven moet worden is er echter niet en zo gauw men ook nog eens de layers uit elkaar moet houden met behulp van tape wordt het snel een onoverzichtelijk verhaal.
Soundcraft had dit issue makkelijk kunnen ondervangen door de prioriteit van de kleurcodering anders te organiseren of (nog beter) de gebruiker te laten kiezen. Helaas schiet de software hier wederom te kort.
Inputs en (bussen) op de Si Compact zijn te linken aan elkaar. Erg handig voor bijvoorbeeld een keyboard of stereo in-ear setje. Bus 9 t/m 16 zijn overigens sowieso stereopaartjes. Weliswaar te gebruiken als dubbel mono, maar niet geheel onafhankelijk van elkaar.
Nadeel is hier voor zowel faders als bussen: ze zijn alleen in vastgestelde paartjes te linken. Fader 1 en 2 zijn te linken, net als fader 3 en 4, maar fader 2 en 3 linken is niet mogelijk. Hier is het dus nodig om al bij het opstellen van de priklijst rekening te houden met de beperkingen van de digitale tafel. Een rare situatie eigenlijk. Daarnaast zijn de faders alleen per 2 te linken. 3 of 4 faders aan elkaar linken kan niet. Hetzelfde telt voor bussen. 1 en 2 of 3 en 4 werkt prima, maar bus 2 en 3 linken is niet mogelijk.

Mixen in ‘bus mode’ (sends on fader) zoals gebouwd in de Si compact is wel goed uitgevoerd door Soundcraft. Toegang tot de bussen gaat razendsnel via de bus knoppen boven de fadersectie waarbij tevens meteen de AFL van die bus mee springt. Als monitormixer zie en hoor je dus direct wat er op je bus gebeurd, tenzij er meer dan 22 kanalen gebruikt worden op een bus. De grootste misser van Soundcraft wordt in deze modus wel duidelijk: de rotaries boven de faders doen niks meer. Ze zijn niet instelbaar als gain, hpf of pan, ze hebben is bus mode totaal geen functie. Het is bij elke (monitor)technicus bekend dat de soundcheck altijd rustiger gaat dan de show, dus op het moment dat de show begint wil je meestal snel nog de gains kunnen terugschroeven terwijl je tegelijkertijd de monitormix van de lead vocal wilt horen om direct te kunnen reageren mocht daar iets niet goed gaan. De enige manier om je gain aan te passen in bus mode is het kanaal selecteren en de channelstrip gebruiken. Niet handig en zeker niet snel als je de halve band 3dB moet terughalen.
Concluderend kan gezegd worden dat de Soundcraft Si Compact geen ideale tafel is. Het werken met de tafel gaf het idee alsof er beta software op draaide waarin nog geen feedback van gebruikers verwerkt zat. Dit was echter V2 van de software, een versie waarin onder andere copy/paste van kanalen, dynamics en bussen geïntroduceerd werd. Tegen een commerciële verkoopprijs van ruim 7300,- ex btw voor de 24 kanaals versie heb ik te weinig het gevoel met een volwaardige tafel te werken.
De Soundcraft Si Compact heeft zeker potentie, maar er zal nog hard aan gesleuteld moeten worden.

Pluspunten
Bus mode werkt erg snel
Prima pre-amps en klank
Overzichtelijk werken
Beperkte functionaliteit resulteert in korte leercurve


Minpunten
Rotaries voelen kwetsbaar aan
Missende core-functies (zoals auto-cancel) in software
Designkeuzes niet altijd even logisch
Erg weinig voorkeuren instelbaar
Geen namen bij faders -> tape noodzakelijk
Dynamics niet traploos
Beperkingen qua routing en ganging
Rotaries boven faders hebben geen functionaliteit in bus mode
Geen DCA’s

[renevanh]

Allen & Heath GLD80

Begin april 2012 lanceerde Allen & Heath de GLD80 mixer en bijbehorende stageblocks (dSnake), opvolger van de iLive series. Veel goede kanten van de iLive zijn overgenomen maar mogelijk nog meer nadelen of foutjes uit het iLive design zijn weggewerkt of verbeterd. Er zijn echter ook dingen rechtstreeks overgenomen of beperkt opgepoetst, zoals de effectmodules. In tegenstelling tot de iLive series zit bij de GLD de processing in de mengtafel, niet langer in het stageblock. Alleen de pre-amps bevinden zich nog in het stageblock. De stageblocks worden verbonden via Ethercon en zijn beschikbaar in 24/12 (AR2412) en 8/4 (AR84) variaties. Per GLD kunnen 2 AR84’s en 1 AR2412 aangesloten worden wat de beschikking over 44 inputs (waarvan 4 op de tafel zelf) en 24 outputs (wederom 4 op de tafel zelf) geeft. Daarnaast is stereo playback van USB mogelijk. Voor deze test is gebruik gemaakt van de GLD80 met een AR2412 + AR84 stageblock wat een totaal van 32 + 4 inputs en 20 outputs geeft.

De GLD is voorzien van 48 inputfaders op 4 layers, nog eens 36 faders op 4 layers voor outputs en DCA’s, een gain/pan toewijsbare rotary per kanaal (plus 2 custom functies die geheel toewijsbaar zijn), 8 stereo FX units met aparte FX send bussen, uitgebreide channelstrip per kanaal (inclusief HPF, gate, 4 bands parametrische EQ, compressor en delay) en PEQ, GEQ, compressor en delay op elke bus. Verder is de GLD voorzien van 10 vrij programmeerbare softkeys die bijvoorbeeld te gebruiken zijn als mutegroepen of tap voor een delay en een full color touchscreen.
Qua outputs is de GLD geheel configureerbaar naar wens met een maximum van 30 bussen en 20 outputs. Alle 30 bussen zijn toe te wijzen als links/rechts, DCA, Aux, (stereo) IEM of groep.

Hardware:
De GLD ziet er niet alleen solide uit, maar voelt dat ook. Faders en rotaries lijken wel tegen een stootje te kunnen en ook de knoppen op de surface zijn solide. Dat hebben ze tevens al bewezen in de iLive mixers waaruit de techniek achter de faders en knoppen grotendeels vandaan komt. Het scherm van de GLD is aanrakingsgevoelig maar mag nog wel wat fine-tuning hebben qua kalibratie. Ook na opnieuw kalibreren was het scherm niet helemaal accuraat met als gevolg dat de vinger net even onder de functie geplaatst moest worden. Vooral wanneer er getypt moet worden op het scherm (kanaalnamen, opslaan van shows, etc) gaf dat gegarandeerd wat schrijffouten. Daarnaast is het scrollen in lijsten (bijvoorbeeld voor routing of het toewijzen van functies aan softkeys) niet altijd even handig. Het scherm reageert soms onverwacht of selecteert een optie terwijl de gebruiker eigenlijk nog bezig is met scrollen in een lijst.
De GLD maakt gebruik van push/turn rotaries voor o.a. de dynamics. Hiermee worden meerdere functies onder één rotary ondergebracht wat ruimtebesparing op de surface oplevert maar daardoor wel meer functionaliteit kan bieden. Zo zijn de frequentie en Q factor in de PEQ sectie gedeeld, waarbij de Q factor ingesteld kan worden door de rotary in te drukken en vervolgens te draaien.
Elk kanaal van de GLD is voorzien van een Mute, Sel, Mix en PAFL knop. Hierboven bevind zich een indicatie van de inputgain en één rotary met toewijsbare functionaliteit. De gemotoriseerde faders zijn enorm snel en exact, iets wat tot nu toe voorbehouden was voor merken als Digico maar waar A&H nu duidelijk een inhaalslag heeft gemaakt.
Achterop is de GLD voorzien van 4 XLR inputs, 4 jack inputs, 4 XLR line outputs, 2 jack line outputs, midi, 2x ethercon tbv de dSnake’s, AES/EBU en een XLR 4 connector voor bijgeleverde desklight. Daarnaast is een expansieslot beschikbaar voor Dante, Madi, EtherSound en ACE kaarten.

[renevanh]

Software:
De software in de GLD is uitgebreid en bied heel erg veel mogelijkheden. Kort door de bocht is te zeggen dat nagenoeg alles, van softkeys tot faders, geheel instelbaar is. Ook de volgorde van de kanalen op de inputlayers, routing, allerlei processing, input/output configuratie en presets voor alle dynamics, delay en GEQ zijn instelbaar, op te slaan en te laden. Dit maakt de GLD een zeer flexibele mixer die in staat is om zowel een complexe FOH situatie (met bijvoorbeeld aparte sends voor main PA, sub, fills en delay) als een uitgebreide monitorsetup met zowel wedges als in-ears te voorzien van voldoende mogelijkheden. Als daarbij meegenomen wordt dat alle processing die bij dergelijke complexe setups komt kijken, inclusief delays, GEQ’s enz op outputs in de mixer beschikbaar zijn dan is dat tekenend voor de enorme verkleining van de footprint voor de mixpositie (inclusief drive) die de GLD kan realiseren.
Tegelijk werkt die kleine footprint in het nadeel van de GLD. Door het werken in meerdere layers met een klein bereik (input: 12 kanalen, output: 8 bussen) is het werken met de GLD iets minder snel. In een zeer typische monitorsetup met een aantal wedges en aantal in-ears moet mogelijk heel wat geswitcht worden tussen zowel input als output layers om aanpassingen op verschillende gebieden door te voeren.

De GLD kent voor alle bussen een sends on fader modus en tegelijk voor elk kanaal een send modus (waarbij per kanaal de sends naar de bussen te zien zijn). Dit geeft flexibiliteit maar zonder goede naamgeving van de inputs en outputs ook chaos. Gelukkig voorziet de GLD in kleine LCD’s boven elke fader waarin duidelijk de naam van de input naar eigen wens is in te voeren en ook zelf een kleur te kiezen is. Tevens vind de technicus hier informatie over de status van de input afhankelijk van de bus waarin men werkt. Is de input ingeschakeld op de specifieke bus, is deze pre of post fader en hoe staat de gain, pan of geprogrammeerde custom functie van de rotary op dit moment.
Alle menu’s van de GLD zijn op eenzelfde manier vormgegeven wat veel duidelijkheid geeft. Het aantal hoofdmenu’s, bereikbaar via de knoppen rechts van het scherm, is redelijk beperkt, maar elke weer voorzien van submenu’s door middel van tabbladen. Veel van deze submenu’s hebben ook weer tabbladen voor dieperliggende functies. A&H heeft gelukkig goed nagedacht over dit design en creëert op geen enkel moment een situatie waarin het niet meer duidelijk is voor de gebruiker waar men zich bevind in de menu structuur. Het gebruik van tabs die eigenlijk werken als breadcrumbs draagt deze duidelijkheid. De opties die de GLD bied zijn talloos al is het soms even zoeken. Wanneer de gezochte optie gevonden is blijkt de locatie in de menu’s eigenlijk enorm logisch. Zo gaat het opslaan en recallen van shows via het menu ‘setup’ en tabblad ‘memory’. Logisch, maar even zoeken als je op zoek gaat naar het tabblad ‘shows’.

Het mixen op de GLD als FOH tafel is eventjes wennen, maar werkt voortreffelijk. Een volledige band mixen zat er vanwege de beschikbaarheid van het demo model helaas niet in, maar een kleine productie gelukkig wel. Hierbij kwam goed naar voren dat de compressors op de GLD erg goed en netjes werken (waarbij de history graph absoluut een hulpmiddel kan zijn) en de pre-amps zeker niet slecht klinken. Hoewel de pre-amps van A&H vaak de neiging hebben wat blikkerig te zijn had ik daar geheel geen last van en klonk een volledig akoustische gitaar met praktisch geen EQ’ing en een Shure KSM137 condensator microfoon erg mooi en warm, zonder de neiging te hebben wollig te worden.

Voor monitors is de GLD nog even iets meer wennen, vooral door het veel geswitch van inputlayers. Je hoeft op de GLD niet te weten waar je bent, maar je moet wel weten waar je inputs en outputs zitten en hoe je daar komt. Dat is echter vrij makkelijk door de snelle toegang via de softkeys naast de input- en outputfaders. Gelukkig zijn de faders zoals gezegd geheel dynamisch toewijsbaar waardoor een hele band goed is te verdelen over de layers. Zo is het eenvoudig om drum + bas op layer A te plaatsen, gitaren, keys en dergelijk op layer B en de vocalen op layer C. Plak daar nog je FX sends en returns achter en er kan heel vlot gewerkt worden met de GLD. Deze indeling kan onafhankelijk van je inputvolgorde gemaakt worden. Het is geen enkel probleem om inputkanaal 25 op de 3^de fader van layer B te krijgen.
Ook ganging (linken) en routing van de inputs en outputs van de GLD is geheel dynamisch. 2 of 16 kanalen linken is geen probleem, kanaal 1 met 17 linken ook niet. Het gevolg is dat de monitortechnicus geheel zelf de volgorde en plaats van zijn kanalen op de tafel kan bepalen, ongeacht de prikvolgorde of wensen van de FOH technicus hierin.
Mocht je als technicus toch even verdwalen op de GLD of even niet weten hoe je een bepaalde functie bediend of gebruikt dan zit rechts onderin het scherm altijd de directe toegang tot de geheel geïntegreerde en geïllustreerde handleiding van de GLD.

Tijdens het mixen op een bus is direct merkbaar hoe handig de rotaries werken. De gain en pan functionaliteit blijft geheel beschikbaar, net als de 2 custom functies. Deze custom functies zijn overigens alles wat men kan bedenken. Het kan de send naar een bus, matrix of aux zijn, de release van de gate of de delay van een galmpje etc.
Tijdens de productie waarop de GLD als monitortafel diende bleek ook hoe handig de GEQ op de outputs werkt. Het laagmid (400 tot 800Hz) is zowel in de ‘low’ als in de ‘high’ sectie van de GEQ beschikbaar op de faders. Daarnaast werken de indicatieledjes van de kanalen als live analyser per mix, waardoor er heel snel te zien is welke frequentie nu toch aan het rondzingen is: degene waar het rode lampje continu brand. Absoluut een heel handig visueel hulpmiddel wanneer men niet zeker is van de storende frequentie of (nog) geen absoluut gehoor heeft ontwikkeld. Tijdens het werken hiermee viel het me op hoe gek geluidtechnici op lampjes kunnen zijn. Over lampjes gesproken: elke inputlayer softkey heeft een peak ledje net naast de softkey. Wanneer men op layer C bezig is en in layer A clipt een kanaal, dan licht dit ledje op. Dat is zodanig dat het wel op moet vallen en de technicus direct weet dat er in de betreffende layer iets niet goed gaat.
Tenslotte nog de channel strip en bijbehorende dynamics. De push/turn rotaries werken bijzonder intuïtief en bieden ook echt een nuttige toevoeging. Elk stukje dynamics is voorzien van een SEL knop waarmee direct de bijbehorende informatie op de display getoond wordt. Bij gate en compressor is hier tevens een history graph beschikbaar waarin te zien is hoe je gate of compressor zich gedraagt ten opzichte van het signaal. Hierdoor is in één blik te zien of het de afgelopen 10 seconden goed ging of dat de compressor bijvoorbeeld staat te pompen. De HPF en PEQ geven bij drukken op de SEL knop direct de curve weer. De parameters van HPF, gates, parametrische EQ en compressie zijn nagenoeg traploos in te stellen (zo te merken afhankelijk van draaisnelheid) wat fine-tuning tot in de kleinste details mogelijk maakt.
Concluderend kan gezegd worden dat de Allen & Heath GLD80 een hele uitgebreide en flexibele tafel is waarbij de ontwerpers absoluut geleerd hebben van de iLive series. Hoewel voor beginnende technici of technici die al jaren analoog mixen het switchen met inputlayers even wennen is zal het vrij snel een gewoonte worden. De enorme flexibiliteit van de GLD heeft als voordeel dat men een template kan laden en rechttoe, rechtaan kan mixen, maar tevens de mogelijkheid heeft de mixer geheel naar wens aan te passen. Met een commerciële verkoopprijs van net geen 7700,- ex btw voor de surface, een AR2412 en een AR84 bediend A&H met de GLD80 een markt die eigenlijk nog vrij open ligt en waar concurrentie van gelijkwaardige kwaliteit en flexibiliteit eigenlijk nog niet te vinden is.

Pluspunten
Zeer flexibel, hoge mate van configureerbaarheid
Custom functies voor rotaries
Solide push/turn rotaries voor extra functionaliteit
Prima klank (zowel in- als output), geen bekende A&H kwaaltjes kunnen ontdekken
Geïntegreerde handleiding

Minpunten
Inputlayers met 12 faders zorgt voor veel switchen tussen layers
Niet optimale kalibratie van scherm wekt soms ergernis op
Geen indicatie van gates of compressors bij de faders

[renevanh]

Conclusie en advies

Voor monitors in het betreffende poppodium zou een digitale tafel ideaal zijn. Grote bands met meestal een support act zorgen voor veel opschrijf- en tekenwerk bij de monitortechnici waardoor de soundcheck soms bijna overbodig is: de kanalen moeten geheel hergebruikt worden. Dit gaat ook nog eens ten koste van een snelle ombouw omdat de hele tekening weer in de tafel gedraaid moet worden. Soms redt de technicus het met patchen in de tafel, maar met 24 kanalen is steeds vaker ook dat niet meer voldoende om alle wensen op het podium te realiseren.
Voor het betreffende poppodium telt niet alleen een professionele uitstraling met gerenommeerde merken. Net zo belangrijk (of misschien wel belangrijker) is het feit dat de situatie werkbaar moet zijn en blijven voor de vrijwillige technici die 2x per maand hun diensten draaien en verder weinig met geluidtechniek doen. Ook nieuwe technici vinden in het betreffende poppodium een goede leerschool maar moeten dan wel voldoende kans krijgen om te snappen wat ze doen, iets waar een digitale tafel sowieso al een extra opstap is, met name omdat het signaalpad niet meer visueel te volgen is.
Tenslotte is ook duurzaamheid vanwege relatief lage budgetten een belangrijk punt. Een nieuwe mengtafel moet toch bij voorkeur behoorlijk wat jaartje meegaan.
De keuze tussen een Soundcraft Si Compact 32 en een Allen & Heath GLD80 is best een lastige keus. De Si Compact moet het vooral hebben van eenvoud en een vaste structuur waarin ook de onervaren technicus zich snel thuis kan voelen terwijl de GLD het moet hebben van de hoge flexibiliteit en de mogelijkheden die de tafel voor de iets verder gegroeide technicus biedt.
Daarbij moet ook gedacht worden aan de situatie over pakweg 5 jaar wanneer het gebruik van in-ears mogelijk snel groeit en een digitale FOH tafel onderdeel van de discussie kan worden. De GLD zou ook de FOH functie goed kunnen vervullen waar de Si Compact achterblijft door het gemis aan DCA’s en naamgeving van de kanalen.
Mijn persoonlijke voorkeur en aanbeveling zou in deze tweestrijd naar de Allen & Heath GLD gaan. Dit met name door de minpunten die de Si Compact kenmerken: missende core-functies (auto-cancel, niet-functionele rotaries in bus mode, naamgeving kanalen, kleurprioriteit) en erg beperkte preferences.
De angst (o.a. van enkele technici en hoofd techniek) dat de A&H GLD te complex kan zijn voor beginnende technici deel ik. Je kan het behoorlijk moeilijk voor jezelf maken op de GLD. Aan de andere kant realiseer ik mij ook dat de huidige generatie jongeren gewend is aan complexe computersystemen. Onze telefoons, webapplicaties en auto’s zijn ook voorzien van complexe software die we allemaal inmiddels zonder moeite gebruiken. Gezien de designkeuzes die de ontwerpers van de GLD gemaakt hebben op essentiële punten (waarbij ze principiële beginselen van usability engineering overigens goed geïmplementeerd hebben), heb ik er alle vertrouwen in dat ook nieuwe technici hun weg zullen vinden op de GLD. Het klinkt misschien gek, maar de veel minder uitgebreide Si Compact maakt zodanige missers op het gebied van usability engineering dat deze tafel misschien nog wel voor meer problemen gaat zorgen bij nieuwe technici.

[rdreiers]

Ik heb inmiddels met beide een klus (Rock band) gedraaid, ook zoekende naar vervanging van een 01v96.

Soundcraft, leuk, snel te snappen maar het is het allemaal net niet.

GLD 80, goed over nagedacht, je merkt dat deze ontstaan is vanuit het live idee.

Wat heb je op de foh liggen? Moet deze ook nog vervangen worden?

Mijn keus is vast komen te staan, ik ga voor de gld.

Richard

[renevanh]

Wat heb je op de foh liggen? Moet deze ook nog vervangen worden?

Daar ligt op de locatie nu een Soundcraft MH3, en die blijft voorlopig ook wel.

[frederic]

Daar ligt op de locatie nu een Soundcraft MH3, en die blijft voorlopig ook wel.

de ilive ken ik, dus zal
GLD wel gelijkaardig zijn, SI compact heb ik efkes mogen gebruiken.

Beiden zijn evenwaardig, het zal dus vooral afhangen van persoonlijke voorkeur.

Om een waardige digitale vervanger te hebben van MH3, zou ik toch eerder
opteren voor een Ilive, of Soundcraft VI1 in plaats van SI compact of GLD.

Natuurlijk het budget speelt een grote rol.

[renevanh]

Om een waardige digitale vervanger te hebben van MH3, zou ik toch eerder
opteren voor een Ilive, of Soundcraft VI1 in plaats van SI compact of GLD.

Het gaat in deze NIET om het vervangen van de MH3 op FOH, maar om vervanging van de GB4 op monitors(!).

[MusicSupport]

@rene

Wie heeft jou verteld dat de SiCompact dezelfde preamps heeft als de gewone Si en Vi serie. Ik heb uit monde van distributiekanalen begrepen dat dit toch niet het geval is. Ook door andere processing zou de klank echt niet hetzelfde zijn als met zijn serieuze broers.

En als ik dan toch zou mogen kiezen tussen beiden dan werd het inderdaad de GLD. Maar ik mis bijvoorbeeld een Roland M480 in je testcase. Die is dan wel het duurste van het stel uiteraard.

[vasco]

Als ik kijk naar de prijzen (niet de techniek etc.) waarin wordt gezocht dan mis ik de Roland systemen niet.
Het Roland RSS systeem is aanzienlijk prijziger voor hetzelfde aantal kanalen.

[renevanh]

@rene

Wie heeft jou verteld dat de SiCompact dezelfde preamps heeft als de gewone Si en Vi serie.

De brochure van Soundcraft over de Si Compact stelt dat de GB30 preamps en techniek uit de Vi series komen.
Uiteraard kan het anders klinken door processing en weet ik wat allemaal, maar het blijven de GB30 preamps en die klinken eigenlijk in alle toepassingen waarin ik ze ken (ook de GB4, ook de LX7 II) eigenlijk best wel prima.

Wat betreft de Roland systemen: die zijn in een eerdere fase al weggestreept. Qua prijs moet je het daar wel mee eens zijn (gewoon buiten budget, net als een Digico SD11 of SD9) en ook qua 'rider acceptance' (schijnt nogal een ding te zijn, maar vind ik persoonlijk bullshit). Qua functionaliteiten is er misschien wat voor te zeggen, maar als het budgetair niet haalbaar is heeft demo'en en reviewen ook weinig zin. Tenslotte ga je ook niet naar een line-array luisteren als je een paar boxen voor een lokaal koortje met een budget van 800,- zoekt...

[Peter Vanhove]

Allen & Heath GLD80

Begin april 2012 lanceerde Allen & Heath de GLD80 mixer en bijbehorende stageblocks (dSnake), opvolger van de iLive series.

Volgens mij is de GLD toch de kleine broer van de iLive, en niet de opvolger.

[renevanh]

A&H website:

GLD inherits the key benefits of our iLive pro touring system and makes them affordable for the kinds of hardworking rental companies, houses of worship and live venues that have used and loved our GL series analogue mixers for many years.

inherits betekend hier zoveel als 'erven', dat heb je alleen met opvolgers, niet met kleine broertjes