Tweet
Prachtig verhaal..... kwam het ergens tegen op internet.
Ja, het is een vak he!
Het volgende verhaal heeft zich laatst echt afgespeeld maar ik heb om de schade voor de betrokken personen niet groter te maken de naam en plaats weggelaten.
Het begon allemaal zo leuk, drie jonge meiden met een leuk gezichtje en goed figuur, alle drie in de leeftijd van 17/18 jaar en een gewiekste manager die zijn bureau in een aktekoffertje had, mobieltje en een Mercedes via de bank.
Stemmen hadden de meiden niet, maar dat was niet noodzakelijk, want een computer in de studio en een paar oudere ervaren zangeressen die door moeder natuur wat minder bedeeld waren qua uiterlijk deden de rest.
Het repertoire werd van MTV en TMF zangers en zangeressen weggehaald, want zelf liedjes schrijven en muziek componeren is moeilijk. Vooral als je alleen met je vingers op de achterkant van een gitaar kunt trommelen. Maar de computermengtafel deed een hoop goed werk en de act was na twee maanden klaar. Er kwam nog wel een danslerares van de derde leg aan te pas want de dames dansten weliswaar beter dan een paard maar konden nog niet zo hard in de maat lopen. Dus een dansmevrouw met peper en zout haar bracht hun de techniek bij. Nou ja, techniek? Om techniek werd in een feesttent met een 10.000 liter biertankwagen er achter om 12 uur middernacht toch niet gevraagd.
En met een perspresentatie werd het zang trio gelanceerd.
Nederland was weer een meidengroep rijker en de aanbiedingen van de theaterbureaus stroomden binnen.
Omdat er vooral in de zomermaanden veel vraag op festivals is naar lawaai en leuke meiden op het toneel zaten ze goed in het werk en de tv deed braaf mee.
Want wie zingt er nou nog live op tv? Dat is ouderwets toch? En het ging toch prima?
Dus gingen ze elke keer full playback de bühne op en deden alsof ze zelf zongen.
Ze waren alleen na elk nummer live te horen bij de kreet: Everybody happy!!!
Ja, je zal om 12 uur ‘s nachts met een stuk in je kraag in een feesttent met 2000 man ‘Nee!!!’ roepen. Dat doe je toch niet? En dat is zonde van je geld.
En aangezien Everybody happy!!! het enige was wat ze live uit hun mond lieten komen was het tot nog toe niemand opgevallen dat de dames avond na avond gewoon de kluit stonden te belazeren als een stel goudvissen, want de ingezongen minidisk deed het werk.
De ingehuurde geluidtechnicus hield ook zijn mond want hoe kon hij anders zijn 20.000 euro terug verdienen van zijn via de bank gekochte geluidinstallatie.
Het ging maanden goed tot dat er voor de dames én de manager een slechte dag aanbrak in de vorm van een moderne Tijl Uilenspiegel. Deze Tijl zat namelijk in de tent met een afstandbediening van hetzelfde gerenommeerde merk als waarmee bijna alle artiesten hun begeleidingsmuziek op de minidisk laten werken.
En nadat het trio twee nummers lang toegejuicht was drukte de grapjas midden in het derde nummer op een knopje van zijn afstandbediening. Daardoor stopte niet alleen de muziek maar ook de zang en de dames vielen met hun goudvissen act door de mand.
Het werd eerst stil op het toneel, vervolgens werd het stil in de zaal, maar daarna brak het tumult los en de eerste glazen bier vlogen het toneel op, waarop ons drietal onder luid boeh geroep en Heerlijk helder Heineken in hun haar de mooie benen moesten nemen.
Achter het toneel brak toen pas goed de pleuris uit want de organisator voelde zich belazerd en weigerde de gage te betalen.
De manager koos gelijk eieren voor zijn geld en reed alvast zijn bank-Mercedes het festivalterrein af naar een veilige plaats.
Tien minuten later belde hij via zijn mobiel naar zijn meisjes en vertelde dat ze maar naar hem moesten zien te komen door stiekem het terrein te verlaten en vooral met niemand, en vooral niet met de pers te praten.
Ja, zeg nou zelf; een afgetrapte Mercedes buitenspiegel is natuurlijk erger als dat drie jonge meiden gemolesteerd worden. De lafbek in zijn Armani outfit bleef natuurlijk mooi buiten schot.
Die drie jonge meiden valt natuurlijk niets kwalijk te nemen, want zegt het motto niet:
‘Je bent jong en je wil eens wat’? Over een paar jaar zijn ze misschien getrouwd en dan hebben ze dit alvast gehad, plus de lol. Maar die manager gaat natuurlijk door en ik heb gehoord dat hij al weer met een nieuwe act bezig is want dit nummer raakt hij aan de straatstenen niet meer kwijt.
En die Tijl Uilenspiegel?
Nou ik denk dat hij door stilte te verwekken nog veel van zich zal laten horen.
© 2006 Bas van Toor
Bron: Herinneringen en belevenissen van Bas van Toor
Ja, het is een vak he!
Het volgende verhaal heeft zich laatst echt afgespeeld maar ik heb om de schade voor de betrokken personen niet groter te maken de naam en plaats weggelaten.
Het begon allemaal zo leuk, drie jonge meiden met een leuk gezichtje en goed figuur, alle drie in de leeftijd van 17/18 jaar en een gewiekste manager die zijn bureau in een aktekoffertje had, mobieltje en een Mercedes via de bank.
Stemmen hadden de meiden niet, maar dat was niet noodzakelijk, want een computer in de studio en een paar oudere ervaren zangeressen die door moeder natuur wat minder bedeeld waren qua uiterlijk deden de rest.
Het repertoire werd van MTV en TMF zangers en zangeressen weggehaald, want zelf liedjes schrijven en muziek componeren is moeilijk. Vooral als je alleen met je vingers op de achterkant van een gitaar kunt trommelen. Maar de computermengtafel deed een hoop goed werk en de act was na twee maanden klaar. Er kwam nog wel een danslerares van de derde leg aan te pas want de dames dansten weliswaar beter dan een paard maar konden nog niet zo hard in de maat lopen. Dus een dansmevrouw met peper en zout haar bracht hun de techniek bij. Nou ja, techniek? Om techniek werd in een feesttent met een 10.000 liter biertankwagen er achter om 12 uur middernacht toch niet gevraagd.
En met een perspresentatie werd het zang trio gelanceerd.
Nederland was weer een meidengroep rijker en de aanbiedingen van de theaterbureaus stroomden binnen.
Omdat er vooral in de zomermaanden veel vraag op festivals is naar lawaai en leuke meiden op het toneel zaten ze goed in het werk en de tv deed braaf mee.
Want wie zingt er nou nog live op tv? Dat is ouderwets toch? En het ging toch prima?
Dus gingen ze elke keer full playback de bühne op en deden alsof ze zelf zongen.
Ze waren alleen na elk nummer live te horen bij de kreet: Everybody happy!!!
Ja, je zal om 12 uur ‘s nachts met een stuk in je kraag in een feesttent met 2000 man ‘Nee!!!’ roepen. Dat doe je toch niet? En dat is zonde van je geld.
En aangezien Everybody happy!!! het enige was wat ze live uit hun mond lieten komen was het tot nog toe niemand opgevallen dat de dames avond na avond gewoon de kluit stonden te belazeren als een stel goudvissen, want de ingezongen minidisk deed het werk.
De ingehuurde geluidtechnicus hield ook zijn mond want hoe kon hij anders zijn 20.000 euro terug verdienen van zijn via de bank gekochte geluidinstallatie.
Het ging maanden goed tot dat er voor de dames én de manager een slechte dag aanbrak in de vorm van een moderne Tijl Uilenspiegel. Deze Tijl zat namelijk in de tent met een afstandbediening van hetzelfde gerenommeerde merk als waarmee bijna alle artiesten hun begeleidingsmuziek op de minidisk laten werken.
En nadat het trio twee nummers lang toegejuicht was drukte de grapjas midden in het derde nummer op een knopje van zijn afstandbediening. Daardoor stopte niet alleen de muziek maar ook de zang en de dames vielen met hun goudvissen act door de mand.
Het werd eerst stil op het toneel, vervolgens werd het stil in de zaal, maar daarna brak het tumult los en de eerste glazen bier vlogen het toneel op, waarop ons drietal onder luid boeh geroep en Heerlijk helder Heineken in hun haar de mooie benen moesten nemen.
Achter het toneel brak toen pas goed de pleuris uit want de organisator voelde zich belazerd en weigerde de gage te betalen.
De manager koos gelijk eieren voor zijn geld en reed alvast zijn bank-Mercedes het festivalterrein af naar een veilige plaats.
Tien minuten later belde hij via zijn mobiel naar zijn meisjes en vertelde dat ze maar naar hem moesten zien te komen door stiekem het terrein te verlaten en vooral met niemand, en vooral niet met de pers te praten.
Ja, zeg nou zelf; een afgetrapte Mercedes buitenspiegel is natuurlijk erger als dat drie jonge meiden gemolesteerd worden. De lafbek in zijn Armani outfit bleef natuurlijk mooi buiten schot.
Die drie jonge meiden valt natuurlijk niets kwalijk te nemen, want zegt het motto niet:
‘Je bent jong en je wil eens wat’? Over een paar jaar zijn ze misschien getrouwd en dan hebben ze dit alvast gehad, plus de lol. Maar die manager gaat natuurlijk door en ik heb gehoord dat hij al weer met een nieuwe act bezig is want dit nummer raakt hij aan de straatstenen niet meer kwijt.
En die Tijl Uilenspiegel?
Nou ik denk dat hij door stilte te verwekken nog veel van zich zal laten horen.
© 2006 Bas van Toor
Bron: Herinneringen en belevenissen van Bas van Toor
) 
Comment